درسال ۹۷ باتهام انتقاد از بیفایده بودن برنامههای هستهای کشور به ۱۸ماه حبس محکوم شدم. جناب “القاصی مهر” دادستان وقت تهران احضارم کردند وفرمودند”ما بنا نداریم حکم را اجرا کنیم شماهم یکمقداری مراعات کنید”. جناب آقای دکتر”علی صالحی” دادستان جدیدهم همین تذکر را درچندین نوبت دادند. اما ظاهرا برخی مطالبم باعث پرشدن کاسه صبرمسئولین میشود واتفاقا همانروز که درنمایشگاه کتاب، رونمایی کتاب جدیدم”چرا شما را نمیگیرند وآخرش چی میشه؟”بود؛ بردنم اوین.
مدتی میشود که مبتلا به سرطان شدهام و جدای ازنقطه اولیه، متاسفانه به دوقسمت دیگر هم متاستازداده و سرگرم شیمی درمانی وسایر معالجات هستم. مسئولین اوین پس از اطلاع از وضعیتم به پزشکی قانونی اطلاع دادند وآنها هم ازبخش آنکولوژی بیمارستان امام حسین(ع) استعلام نمودند. آقای دکتر”پیام آزاده” مسئول بخش آنکولوژی گزارشی از وضعیتم نوشتند وبا مشورت نماینده پزشکی قانونی بیمارستان توصیه کردند که “بواسطه نیازبه مراقبتهای تخصصی، تحمل کیفرندارم.”.
مسئولین زندان هم گزارش را باطلاع پزشکی قانونی میرسانند.اما مسئولین پزشکی قانونی که ظاهرا تصور میکردند من در بخش “مراقبت های ویژه مایوکلینیک نیویورک” بسرمیبرم، به مسئولین اوین پاسخ میدهند که در زندان مراقبت های لازم میتواند صورت بگیرد و با آزادی مشروطم موافقت نمیکنند.
مسئولین اوین به پزشکی قانونی یادآور میشوند که زندان امکان مراقبت از زندانی که دچارسرطان پیشرفته شده را ندارد.
کمیسیون تخصصی پزشکی قانونی در ۱۱تیرماه برای بررسی وضعیت من تشکیل جلسه میدهند. دکتر”مهدی آقایی” ریاست محترم دادسرای فرهنگ و رسانه که پروندهام مربوط به آنها میشد، گام بلندی برایم برداشتند و بمن مرخصی دادند که خودم هم درآن جلسه شرکت کنم. چقدرهم اثربخش بود چون بلافاصله از زندان رفتم پزشکی قانونی که بهم اطلاع دادند پروندهام ناقص است. دکتر”امامی”دربیمارستان رضوی مشهد به دادم رسیدند و گزارشات تومورهای سرطانی را ارسال کردند.
کمیسیون اینبار اجرای حکم را چهار ماه به تعلیق درآورد.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟